พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง (ฉบับที่ 27) พ.ศ. 2558 ประกาศลงในราชกิจจานุเบกษา วันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2558 และมีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 ให้ศาลฎีกามีอำนาจพิจารณาว่าคดีที่ได้ยื่นฎีกาใดสมควรอนุญาตให้ขึ้นสู่การพิจารณาของศาลฎีกา โดยมีสาระสำคัญ คือ
1.ให้ยกเลิกมาตรา 223 ทวิ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง (ฉบับที่ 12) พ.ศ. 2534
2.กำนดหลักเกณฑ์การฎีกาคำพิพากษษหรือคำสั่งของศาลอุทธรณ์และกำหนดเวลาในการขออนุญาตฎีกา
3.กำหนดหลักเกณฑ์การวินิจฉัยคำร้องตามมาตรา 247 รวมถึงวิธีการในการยื่นคำร้อง การพิจารณาคำร้อง การตรวจรับฎีกา การแก้ฎีกา การพิจารณาและการพิพากษาคดี รวมทั้งการสั่งคืนค่าฤชาธรรมเนียม ให้เป็นไปตามข้อกำหนดของศาลฎีกา
4.กำหนดหลักเกณฑ์ในการอนุญาตให้ฎีกาเมื่อเป็นปัญหาสำคัญที่ศาลฏีกาควรวินิจฉัย
5.กำหนดให้คดีที่ได้รับอนุญาตให้ฎีกาที่มีแต่เฉพาะปัญหากฎหมาย หากศาลฎีกาเห็นว่ารคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลอุทธรณ์ไม่ถูกต้อง ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน ศาลฎีกาจะมีคำวินิจฉัยในปัญหาข้อกฎหมายนั้นและยกคำพิพากษาหรือคำสั่งศาลอุทธรณ์หรือศาลชั้นต้น แล้วมีคำสั่งให้ศาลอุทธรณ์หรือศาลชั้นต้น แล้วแต่กรณี ทำคำพิพากษาหรือคำสั่งใหม่ภายใต้กรอบคำวินิจฉัยของศาลฎีกาก็ได้
6.กำหนดให้นำบทบัญญัติในลักษณะ 1 ว่าด้วยการอุทธรณ์มาใช้บังคับโดยอนุโลม ในกรณีที่ไม่มีข้อกำหนดของประธานศาลฎีกา ตามมาตรา 250 กำหนดไว้
อ่านพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมฉบับเต็มได้ที่นี่
พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง (ฉบับที่ 27) พ.ศ.2558
